maandag 22 april 2019
donderdag 7 september 2017
Petitie voor een hogere individuele inkomenstoeslag in de gemeente Amsterdam
De Bijstandsbond is een petitie gestart om voor de minima in Amsterdam een hogere individuele inkomens toeslag te krijgen. De toeslag is nu 50 euro per jaar, maar wij willen dat de toeslag 300 euro wordt voor iedereen die minstens een jaar op het minimum zit. Dit mag niet ten koste gaan van andere minima regelingen. Maar de gemeenteraad heeft toch een besluit genomen? Ja, maar dat kan veranderd worden. Wij gaan de handtekeningen onder de petitie aanbieden aan de nieuwe gemeenteraad en de onderhandelaars over een nieuwe coalitie na de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018. Tijdens de verkiezingsstrijd wordt dan duidelijk waar de politieke partijen staan als het gaat om de belangen van de minima.
Teken de petitie! Hoe meer handtekeningen hoe groter de kans dat ze er iets mee gaan doen!
http://inkomenstoeslag.bijstandsbond.amsterdam
zondag 2 juli 2017
Enkele opmerkingen over de voorgeschiedenis van de Pim Fortuyn-revolte
Er is al veel over geschreven: de opkomst van Pim Fortuyn, de ruk naar rechts in de Nederlandse politiek en de opkomst van nieuw rechtse media in het kielzog van technologische ontwikkelingen als de opkomst en verbreiding van internet en sociale media. Politieke commentatoren uit de tijd van Paars II (de coalitie van de PvdA en de VVD onder leiding van Wim Kok) stellen vaak vast dat de opkomst van Fortuyn voor hen kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ze waren in het geheel niet voorbereid.
Even afgezien van het antwoord op de vraag of die waarnemingen wel geheel juist zijn, doet er zich een vraag voor. Namelijk, was die opkomst van de ruk naar rechts op basis van onder meer 'culturele' onderwerpen als de islamkritiek het gevolg van handig manoeuvreren van rechtse politici, die gebruik makend van massamedia de geesten rijp wisten te maken voor die ruk naar rechts? Of is er meer aan de hand? Deden zich aan het begin van de eenentwintigste eeuw ontwikkelingen voor die het gevolg waren van meer fundamentele verschuivingen in de opvattingen van de bevolking, die al in de tachtiger jaren van de vorige eeuw tot stand kwamen, groeiende tegenstellingen tussen belangengroepen en veranderingen in de positie van allerlei groepen in de maatschappij, op de arbeidsmarkt, de woningmarkt, de sociale zekerheid?
maandag 3 april 2017
Is de FNV de grootste kapitalistische multinational van Nederland?
Naar VPRO Tegenlicht gekeken over groen ondernemen. In het anders
vaak kritische programma worden nu goeroes naar voren gebracht die
zeggen dat je met duurzaam en cradle to cradle en de blauwe economie en
zo (de modieuze termen vliegen over het scherm) HEEL VEEL GELD kunt
verdienen. Dat is het belangrijkste argument om de investeerders te
overtuigen. HEEL VEEL Geld verdienen betekent per definitie dat anderen
er het slachtoffer van worden, is mijn mening. Veel mooie initiatieven
toch wel, maar waarom die zoals gesteld wordt nog steeds nog maar 1%
van de productie uitmaken blijft vaag. Ik heb daar als linkse denker zo
mijn ideeën over. Moeten er niet gecoördineerder en bestuurlijk
maatregelen genomen worden?
In dit verband: in het programma vertelde iemand dat het vermogen in Nederland alles bij elkaar opgeteld ongeveer 3700 miljard (3,7 biljoen) euro is. En dat de pensioenfondsen 1,7 biljoen (1700 miljard) hebben. Ik had er nog niet veel bij stilgestaan, bij die cijfers, maar moet er nu toch over nadenken. Want wat betekent dat eigenlijk? Dat bijna de helft van de productiemiddelen in handen is van de arbeiders. Of zie ik dat verkeerd?
En het aandeel wordt steeds groter, want pensioenfondsen hebben er sinds 2008 615 miljard bijgekregen. Daar snap ik niets van. Waarom wordt er dan zo gezeurd over het betaalbaar houden van de pensioenen en de problemen van de vergrijzing?
Maar goed, de waarde van die materiële of niet-financiële bezittingen (zoals vastgoed, wegen en machines) is sinds 2008 afgenomen. Dat kwam onder meer doordat onroerend goed minder waard werd nadat de woningmarkt inzakte. De stijging van het totaal is dus volledig het gevolg van de toename van die andere tak: het financiële bezit. En dat zijn dus die pensioenfondsen. En die bezitten door deze ontwikkeling een steeds groter deel dus van de pruductiemiddelen in Nederland. Straks zijn alle productiemiddelen in Nederland in handen van de arbeiders. Nogmaals. of zie ik dat verkeerd?
Maar wie zijn dan die kapitalisten waar ik altijd zo op zit te schelden? De FNV zit in de besturen van al die pensioenfondsen. Dus de FNV is eigenlijk de grootste kapitalistische multinational van Nederland. Waarbij de arbeiders niks over hun bezittingen te vertellen hebben. Toch?
Piet van der Lende
In dit verband: in het programma vertelde iemand dat het vermogen in Nederland alles bij elkaar opgeteld ongeveer 3700 miljard (3,7 biljoen) euro is. En dat de pensioenfondsen 1,7 biljoen (1700 miljard) hebben. Ik had er nog niet veel bij stilgestaan, bij die cijfers, maar moet er nu toch over nadenken. Want wat betekent dat eigenlijk? Dat bijna de helft van de productiemiddelen in handen is van de arbeiders. Of zie ik dat verkeerd?
En het aandeel wordt steeds groter, want pensioenfondsen hebben er sinds 2008 615 miljard bijgekregen. Daar snap ik niets van. Waarom wordt er dan zo gezeurd over het betaalbaar houden van de pensioenen en de problemen van de vergrijzing?
Maar goed, de waarde van die materiële of niet-financiële bezittingen (zoals vastgoed, wegen en machines) is sinds 2008 afgenomen. Dat kwam onder meer doordat onroerend goed minder waard werd nadat de woningmarkt inzakte. De stijging van het totaal is dus volledig het gevolg van de toename van die andere tak: het financiële bezit. En dat zijn dus die pensioenfondsen. En die bezitten door deze ontwikkeling een steeds groter deel dus van de pruductiemiddelen in Nederland. Straks zijn alle productiemiddelen in Nederland in handen van de arbeiders. Nogmaals. of zie ik dat verkeerd?
Maar wie zijn dan die kapitalisten waar ik altijd zo op zit te schelden? De FNV zit in de besturen van al die pensioenfondsen. Dus de FNV is eigenlijk de grootste kapitalistische multinational van Nederland. Waarbij de arbeiders niks over hun bezittingen te vertellen hebben. Toch?
Piet van der Lende
vrijdag 24 maart 2017
Petitie voor het Domela Nieuwenhuis Museum
Petitie voor het Domela Nieuwenhuis Museum
Deze petitie willen we aanbieden aan het college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad van Heerenveen om aan te tonen dat ons bezwaar tegen de bezuiniging een breed maatschappelijk draagvlak heeft.
Hou Domela in Heerenveen!
Het gemeentebestuur van Heerenveen is van plan om de subsidie voor het Museum Heerenveen, waar het Ferdinand Domela Nieuwenhuis Museum deel van uitmaakt, voor een tweede maal fors te verkleinen. Werd deze een paar jaar geleden al met 92000 euro verlaagd, nu moet daar nog eens 65000 euro van af. Daarmee houdt het museum een budget van 100.000 euro over. Het bestuur van het Museum heeft duidelijk gemaakt voor dat bedrag geen erkend museum in stand te kunnen houden. Het Museum Heerenveen zal dus gaan sluiten en dat betekent dan ook sluiting van het Ferdinand Domela Nieuwenhuis Museum in Heerenveen. Het gevolg hiervan zal zijn dat de collectie van het Domela Nieuwenhuis Museum uit Friesland gaat verdwijnen.
Het Domela Nieuwenhuis Museum is een van de weinige persoonsmusea en zeker ook een van de oudste in de wereld gewijd aan iemand uit de arbeidersbeweging. Het bestaat sinds 1925 en richt zich niet alleen op het leven van Domela Nieuwenhuis, maar ook op diens ideeën. Het wil uitdrukkelijk het politieke en sociale bewustzijn van de bezoeker aanspreken.
Het museum is in Heerenveen bij uitstek op zijn plaats. Heerenveen was immers de hoofdplaats van het district Schoterland, dat in 1888 met Domela Nieuwenhuis de eerste socialist naar de Tweede Kamer stuurde. Zijn eerste daad daar was aandacht vragen voor de slechte levens- en werkomstandigheden van de veenarbeiders. Het museum kan zo op een heel concrete manier bijdragen aan het verhaal van Heerenveen, dat het gemeentebestuur zo graag wil vertellen, en dat niet alleen beperkt kan blijven tot de rijke heren van Oranjewoud of de aanwezigheid van de Oranjes aldaar. Daarnaast completeert het museum prachtig het aanbod van de musea in Gorredijk en Nij Beets, die zich richten op de geschiedenis van Opsterlân (inclusief de vroege socialistische beweging aldaar) en op de geschiedenis van de vervening.
Sluiting van het Domela Nieuwenhuis Museum zou voor de gemeente Heerenveen betekenen dat het niet alleen een boeiend museum gewijd aan een van de belangrijkste Nederlandse socialisten en anarchisten kwijtraakt, maar ook een mooie kans om het verhaal van Heerenveen compleet te maken. Daarnaast biedt Domela Nieuwenhuis een mooie gelegenheid de geschiedenis van Heerenveen te verbinden met de landelijke en internationale geschiedenis
Teken de petitie nu!
http://ferdinanddomelanieuwenhuis.nl/petitie/
Deze petitie willen we aanbieden aan het college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad van Heerenveen om aan te tonen dat ons bezwaar tegen de bezuiniging een breed maatschappelijk draagvlak heeft.
Hou Domela in Heerenveen!
Het gemeentebestuur van Heerenveen is van plan om de subsidie voor het Museum Heerenveen, waar het Ferdinand Domela Nieuwenhuis Museum deel van uitmaakt, voor een tweede maal fors te verkleinen. Werd deze een paar jaar geleden al met 92000 euro verlaagd, nu moet daar nog eens 65000 euro van af. Daarmee houdt het museum een budget van 100.000 euro over. Het bestuur van het Museum heeft duidelijk gemaakt voor dat bedrag geen erkend museum in stand te kunnen houden. Het Museum Heerenveen zal dus gaan sluiten en dat betekent dan ook sluiting van het Ferdinand Domela Nieuwenhuis Museum in Heerenveen. Het gevolg hiervan zal zijn dat de collectie van het Domela Nieuwenhuis Museum uit Friesland gaat verdwijnen.
Het Domela Nieuwenhuis Museum is een van de weinige persoonsmusea en zeker ook een van de oudste in de wereld gewijd aan iemand uit de arbeidersbeweging. Het bestaat sinds 1925 en richt zich niet alleen op het leven van Domela Nieuwenhuis, maar ook op diens ideeën. Het wil uitdrukkelijk het politieke en sociale bewustzijn van de bezoeker aanspreken.
Het museum is in Heerenveen bij uitstek op zijn plaats. Heerenveen was immers de hoofdplaats van het district Schoterland, dat in 1888 met Domela Nieuwenhuis de eerste socialist naar de Tweede Kamer stuurde. Zijn eerste daad daar was aandacht vragen voor de slechte levens- en werkomstandigheden van de veenarbeiders. Het museum kan zo op een heel concrete manier bijdragen aan het verhaal van Heerenveen, dat het gemeentebestuur zo graag wil vertellen, en dat niet alleen beperkt kan blijven tot de rijke heren van Oranjewoud of de aanwezigheid van de Oranjes aldaar. Daarnaast completeert het museum prachtig het aanbod van de musea in Gorredijk en Nij Beets, die zich richten op de geschiedenis van Opsterlân (inclusief de vroege socialistische beweging aldaar) en op de geschiedenis van de vervening.
Sluiting van het Domela Nieuwenhuis Museum zou voor de gemeente Heerenveen betekenen dat het niet alleen een boeiend museum gewijd aan een van de belangrijkste Nederlandse socialisten en anarchisten kwijtraakt, maar ook een mooie kans om het verhaal van Heerenveen compleet te maken. Daarnaast biedt Domela Nieuwenhuis een mooie gelegenheid de geschiedenis van Heerenveen te verbinden met de landelijke en internationale geschiedenis
Teken de petitie nu!
http://ferdinanddomelanieuwenhuis.nl/petitie/
donderdag 16 maart 2017
Na de verkiezingen
Je wilt na deze verkiezingen natuurlijk weten wat er nou gaat gebeuren, ik ook, dus ik koop bij uitzondering (twee keer zo duur als andere kranten) het Financieel Dagblad, de krant van de mensen die de beslissingen nemen. Op internet zitten de artikelen achter een betaalmuur. Mathijs Bouman legt in een column uit wat het programma is en wat het knelpunt is voor de ondernemers die de beslissingen nemen.
Er zijn de mogelijkheden van groen-rechts en grijs rechts. Met resp Groen Links of de CU en 55+. Daarna loopt hij het noodzakelijke 'hervormingsprogramma' bij langs en wat de onderhandelingspunten zijn. Het moet gaan om het op de schop nemen van de arbeidsmarkt (vast minder vast en flexibel anders) en een hervorming van het belastingstelsel. Minder belastingen op arbeid en evt een vergroening van het belastingstelsel. Groen links zal in ruil voor een vergroening akkoord gaan met flexibilisering en lastenverlichting op arbeid voor het bedrijfsleven. Een derde punt is de hervorming van het pensioenstelsel. Zeg maar het Engelse model bv dat iedereen het maar zelf moet regelen.
De columnist ziet een groot knelpunt. Een knelpunt dat ook Wiegel vandaag op de radio naar voren bracht. De geschiedenis wijst uit, dat sinds de opkomst van het socialisme in de 19e eeuw alle grote (liberale) hervormingen zijn doorgevoerd met medewerking van wat 'conservatief- links' wordt genoemd, de sociaal-democratie als stabiele massa-partij en vakbond van de arbeiders. Deze factor is bij deze verkiezingen weggevallen. Dit betekent, dat de legitimatiebasis voor het beleid in het maatschappelijk middenveld, zoals de vakbonden, ook dreigt weg te vallen. En de geschiedenis wijst ook uit, dat zonder die legitimatiebasis in het maatschappelijk middenveld de hervormingen ook niet goed mogelijk zijn. Wiegel spreekt voor de radio de 'oprechte hoop' uit, dat de Partij van de Arbeid zal herstellen bij volgende verkiezingen.
Groen Links dicht men niet toe dat zij de functie van de PvdA kan overnemen.
Nu parlementair links alles tezamen genomen de grootste nederlaag heeft geboekt sinds de Tweede wereldoorlog, wordt buitenparlementaire actie meer dan ooit belangrijk. De liberalen weten, dat veel mensen niet op hen hebben gestemd vanwege de hervormingsprogramma's bij de afbraak van de verzorgingsstaat.
Eigenlijk zou bij overschrijding van de organisatorische grenzen van de linkse politieke partijen een hernieuwde discussie op gang moeten komen bij links over de verhouding tussen buitenparlementaire actie en parlementair werk en niet alleen binnen de Partij van de Arbeid.
Ik doe een voorspelling. Ook als Groen L:inks ingaat op de rechtse avances, misschien vanuit een overwinningsroes, worden het toch mooie tijden voor buitenparlementair links.
Piet van der Lende
Er zijn de mogelijkheden van groen-rechts en grijs rechts. Met resp Groen Links of de CU en 55+. Daarna loopt hij het noodzakelijke 'hervormingsprogramma' bij langs en wat de onderhandelingspunten zijn. Het moet gaan om het op de schop nemen van de arbeidsmarkt (vast minder vast en flexibel anders) en een hervorming van het belastingstelsel. Minder belastingen op arbeid en evt een vergroening van het belastingstelsel. Groen links zal in ruil voor een vergroening akkoord gaan met flexibilisering en lastenverlichting op arbeid voor het bedrijfsleven. Een derde punt is de hervorming van het pensioenstelsel. Zeg maar het Engelse model bv dat iedereen het maar zelf moet regelen.
De columnist ziet een groot knelpunt. Een knelpunt dat ook Wiegel vandaag op de radio naar voren bracht. De geschiedenis wijst uit, dat sinds de opkomst van het socialisme in de 19e eeuw alle grote (liberale) hervormingen zijn doorgevoerd met medewerking van wat 'conservatief- links' wordt genoemd, de sociaal-democratie als stabiele massa-partij en vakbond van de arbeiders. Deze factor is bij deze verkiezingen weggevallen. Dit betekent, dat de legitimatiebasis voor het beleid in het maatschappelijk middenveld, zoals de vakbonden, ook dreigt weg te vallen. En de geschiedenis wijst ook uit, dat zonder die legitimatiebasis in het maatschappelijk middenveld de hervormingen ook niet goed mogelijk zijn. Wiegel spreekt voor de radio de 'oprechte hoop' uit, dat de Partij van de Arbeid zal herstellen bij volgende verkiezingen.
Groen Links dicht men niet toe dat zij de functie van de PvdA kan overnemen.
Nu parlementair links alles tezamen genomen de grootste nederlaag heeft geboekt sinds de Tweede wereldoorlog, wordt buitenparlementaire actie meer dan ooit belangrijk. De liberalen weten, dat veel mensen niet op hen hebben gestemd vanwege de hervormingsprogramma's bij de afbraak van de verzorgingsstaat.
Eigenlijk zou bij overschrijding van de organisatorische grenzen van de linkse politieke partijen een hernieuwde discussie op gang moeten komen bij links over de verhouding tussen buitenparlementaire actie en parlementair werk en niet alleen binnen de Partij van de Arbeid.
Ik doe een voorspelling. Ook als Groen L:inks ingaat op de rechtse avances, misschien vanuit een overwinningsroes, worden het toch mooie tijden voor buitenparlementair links.
Piet van der Lende
dinsdag 7 maart 2017
Politiek
Raar idee. De politici zijn nu niet weg te slaan uit de media en je
kunt de computer of de televisie niet aanzetten of de tronies met
rollende ogen willen je overtuigen van hun goedheid. Op sociale media en
internet word je doodgegooid met nietszeggende clips met daaronder in
vette letters ook nog eens weergegeven wat de politicus in 10 seconden
zegt. Speciaal voor de doven, misschien? Of wordt veronderstelt dat de
kiezers zo oliedom zijn dat ze een clip over een met zeer eenvoudige
taal uitgesproken oppervlakkige boodschap niet zullen begrijpen als er
niet ook nog eens in korte zinnen in grote vette letters onder staat wat
er gezegd wordt? Je zult en moet luisteren naar wat de politici met
graagte tegen je willen zeggen.
En na volgende week woensdag wil niemand meer iets zeggen en duiken ze
weg voor de vragen van de journalisten of geven nietszeggende
antwoorden. Dan rest de journalisten in de media niets anders dan weer
de beroemde gesloten bruine eikenhouten deur van de CDA-kamerfractie via
een webcamera tijden in beeld brengen die bij vorige onderhandelingen
ook in beeld was. Je krijgt dan weer dat een journalist van Het Journaal
voor zo'n deur gaat staan of voor een gebouw waar van binnen onttrokken
aan het oog van de camera's van alles gebeurt en die journalist gaat
dan- geheel onwetend over wat zich binnen afspeelt- alle opties bij
langs van wat eventueel zou kunnen gebeuren, maar misschien ook niet. Ze
wachten geduldig urenlang, soms tot diep in de nacht tot de politici
glimlachend naar buiten komen. De journalisten gaan vragen stellen. De
zwarte rijksauto met chauffeur staat voor de ingang met ronkende motor,
klaar om weg te rijden. De politicus zegt terwijl hij of zij haastig
instapt glimlachend dat 'we" morgen verder gaan. De wegrijdende auto
verdwijnt in de nacht, gefilmd door hordes camera's die het nu onbewogen
gezicht van de politicus zittend in de auto achter het raam enkele
fracties van seconden in beeld brengen. Dit was het nieuws.
Abonneren op:
Posts (Atom)