donderdag 14 februari 2008

Subsidiestromen voor reintegratie en de nul-uren trajecten voor arbeidsongeschikten van de gemeente Amsterdam

Persbericht Bijstandsbond /14-02-2008
Een vreemde gang van zaken

Volledig arbeidsongeschikten met een bijstandsuitkering moeten in de gemeente Amsterdam staan ingeschreven als werkzoekende bij het Centrum voor Werk en inkomen. Deze inschrijving wordt vereist omdat op die wijze ESF financiering kan worden gerealiseerd. Dit is in strijd met de regels van het ESF. Een gemeente kan alleen subsidie verkrijgen voor arbeidsgeschikten. Ons is gebleken dat een heel aantal bijstandsgerechtigden die arbeidsongeschikt zijn verklaard door een arts door de DWI de verplichting is opgelegd om zich in te schrijven als werkzoekende. Dit is onjuist gebruik van ESF-financiering.
Bijstandsgerechtigden die van alle verplichtingen zijn vrijgesteld worden bijvoorbeeld toch in een reintegratie-traject geplaatst met als inhoud dat ze zijn vrijgesteld van alle verplichtingen. Een zogenoemd ‘ nul uren traject’ . De betrokkenen zijn verplicht dit traject te ondertekenen. Anders loopt hun uitkering gevaar. Feitelijk gebeurt er dus niets met deze mensen. Wel moeten zij zich inschrijven bij het CWI en zijn dus formeel werkzoekende. Ook zitten zij in een traject en op deze wijze wordt voldaan aan de vereisten van ESF subsidie. Het trajectplan is niet bedoeld voor re-integratie. Het is een ‘zorgtraject’. Maar welke zorg?
Ook komt het voor, dat mensen die arbeidsongeschikt zijn verklaard door een arts weliswaar formeel vrijgesteld worden van de sollicitatieplicht, maar niet vanwege hun arbeidsongeschiktheid, maar vanwege hun afstand tot de arbeidsmarkt, waarmee de suggestie wordt gewekt, dat deze mensen wel arbeidsgeschikt zijn. Ook van deze mensen wordt vervolgens geeist dat zij zich inschrijven als werkzoekende bij het CWI. Deze werkwijze is al geruime tijd aan de gang.
De Bijstandsbond heeft contact gehad met de politiek en met de Dienst Werk en Inkomen en wij hebben vernomen dat het beleid zal worden gewijzigd.
Reeds in september vorig jaar heeft de Bijstandsbond erop gewezen, dat de Dienst Werk en Inkomen van de gemeente Amsterdam arbeidsongeschikten allerlei verplichtingen oplegt, ook als de keuringsarts adviseert hen met rust te laten. De beschikkingen van de DWI en het opleggen van een trajectplan bij mensen die ziek zijn en arbeidsongeschikt leverde bij hen extra geestelijk lijden op en veel angsten frustraties en woede. Wij zijn blij dat uit contacten met de gemeente blijkt dat het beleid nu wel gewijzigd gaat worden.

Voor meer informatie:

Piet van der Lende
020-6181815
020-6898806
info@bijstandsbond.org
Advocaat Marc van Hoof


vrijdag 1 februari 2008

Nieuwe subsidieregeling gemeente Amsterdam: ontslag dreigt voor honderden oud- ID-ers in hun huidige functie

Enige tijd geleden zijn de subsidie regelingen vanuit het Rijk voor mensen met een Instroom-Doorstroom baan (ID banen) afgeschaft. Duizenden ID-ers kwamen in het land weer op straat te staan. De gemeente Amsterdam nam het besluit, dat er geen gedwongen ontslagen mochten vallen en dat zij de financiering van ID-ers die geen ander betaald werk konden vinden zou overnemen. Maar nu dreigen ook in deze gemeente honderden ID-ers hun huidige werk te verliezen en moeten sommigen elders aan de slag via Pantar, de uitvoeringsinstelling van de oud-ID werknemers. Dit op basis van de notitie ‘ Bevordering uitstroom ID en WIW gesubsidieerde werknemers’ die in december door het College van Burgemeester en wethouders is behandeld. De notitie wordt volgende week donderdag in de commissie werk en inkomen van de gemeenteraad besproken. Er zijn momenteel ruim 2700 oud-ID-ers en 600 WIW-ers die door de nieuwe subsidieregeling worden getroffen.

De nieuwe regeling houdt in dat voor oud-ID werknemers waarvoor nog wel kansen op de reguliere arbeidsmarkt zouden bestaan een subsidieplafond voor de werkgever wordt ingesteld. Voor deze werknemers kan de werkgever vanaf juli 2008 nog hooguit 9 maanden subsidie krijgen. Voor de andere oud-ID werknemers wordt de subsidie aan werkgevers in stappen van 10% per jaar afgebouwd. 
Deze maatregel kan alleen gezien worden als een poging de huidige werkgevers hun ID werknemers te laten ontslaan. Immers zij moeten 110-130% van het huidige minimum loon blijven betalen. Op den duur, na een aantal jaren 10% vermindering subsidie, kunnen veel werkgevers dit niet meer opbrengen. Het geeft dus druk op de werkgever niet op de werknemer. Vervolgens neemt Pantar de werknemers in dienst voor het volledig gesubsidieerde minimumloon. Dat is dus het doel van de bezuinginig het overhevelen van de werknemers naar Pantar..
Men wil door de nieuwe regeling de uitstroom van oud-ID-ers verder bevorderen en men stelt dat er een historisch gegroeide situatie is die onwenselijk is. Maar die situatie is wel met medewerking van de gemeente Amsterdam ontstaan. De gemeente heeft indertijd veel huns inziens nuttige instellingen gesteund door hen banenpool, Melkertbanen en later ID banen te geven. Hiermee konden die instellingen gered worden ondanks afname van veel subsidiemogelijkheden door het Rijk. Het is dan ook zo dat veel werknemers te horen kregen dat ze het als een eindbaan konden beschouwen.
Verder zal in de toekomst streng gecontroleerd worden of de oud-ID-ers wel worden begeleid door een betaalde kracht bij de werkgever. Is dit niet het geval, dan zal de subsidie voor de oud-ID-ers bij deze werkgevers op termijn worden beeindigd.
De oud-ID-ers doen op dit moment nuttig werk, waarmee ze tevreden zijn. Maar nu moeten ze, wanneer de werkgever de extra kosten waarmee de gemeente in de nieuwe subsidieregeling hen opzadelt, niet kunnen betalen, elders gaan werken. Daarvoor zijn allerlei ingewikkelde constructies bedacht voor verschillende groepen oud- ID-ers. Dit uitstromen naar ander gesubsidieerd werk, voor de grote groep, die nooit meer regulier betaald werk zal verrichten, is verder niet geregeld. Het is volstrekt duister wat ze moeten gaan doen. Daarvoor moet Pantar klusjes bedenken. Verzin maar wat. Dus nuttig werk waar mensen tevreden mee zijn wordt opgeheven, en er moeten vervolgens bezigheden voor hen worden verzonnen door Pantar. Belachelijk. Wat is er eigenlijk mis met de huidige werkwijze en begeleiding van ID-werknemers naar een reguliere baan?. De gemeente geeft zelf aan dat op basis van de huidige regeling al een grote groep is uitgestroomd. Als dat voor de huidige groep moeilijker is, bereik je de uitstroom niet door alleen maar de geldkraan dicht te draaien. Het lijkt er veel op dat zowel werknemers als de werkgevers het leven moeilijk wordt gemaakt door een combinatie van bezuinigingswoede en het steeds vaker veranderen van subsidierichting…. Het is nu al te voorspellen dat als de huidige regelingen van kracht worden een deel van de ID-ers tegen wil in dienst komen van Pantar in plaats van de huidige werkgevers en daar als onbemiddelbaar blijven steken.
Conclusie: de positie van de oud-ID-ers verslechtert, er ontstaat een gespannen situatie tussen werkgevers en werknemers, onrust en onzekerheid bij de werknemers, nuttig maatschappelijk werk verdwijnt waarmee ook deels het sociale weefsel van de stad Amsterdam, voor een deel van de mensen zal het geen oplossing geven wat betreft regulier werk. Het uitgangspunt dat er geen gedwongen ontslagen mogen vallen is een farce geworden.
Geen gedwongen ontslagen. Iedereen en we mogen aannemen ook de gemeenteraad en de bestuurders bedoelden hiermee bij het overnemen van de subsidieregelingen voor oud-ID-ers door de gemeente dat zolang een oud-ID-er niet kan doorstromen naar een reguliere baan hij/zij kan blijven werken op de plek die hij/zij nu heeft.

Op woensdag 20 februari 2008 om half acht is er een grote protestbijeenkomst in het Dijktheater, Da Costakade 160 in Amsterdam. Tramlijnen 7 en 17.

Contact: Bijstandsbond
Da Costakade 162
1053 XD Amsterdam
020-6898806
info@bijstandsbond.org