Enkele gedachten over internet

De laatste tijd ben ik bezig lid te worden van verschillende netwerken op internet, maar zo langzamerhand raak ik de weg een beetje kwijt. Ik heb een overzichtelijk uitgebreid schema gemaakt waar ik lid van ben, met wachtwoorden en inlogcodes.

Zo ben ik actief op twitter (http://twitter.com/pvdlende en http://twitter.com/bijstbond) en sinds kort actief in Facebook. http://nl-nl.facebook.com/people/Piet-van-der-Lende/1665157160

Men spreekt over de nieuwe ontwikkelingen wel over web 2.0: de ontwikkeling van sociale digitale netwerken op internet met behulp van nieuwe software en hardware die het voor iedere burger mogelijk maken niet alleen passief kennis of entertainment tot zich te nemen, maar zelf actief te publiceren en te discussieren met grote groepen. Ook is er een ware informatierevolutie aan de gang: steeds meer archieven worden gedigitaliseerd en zijn op internet beschikbaar. Niet alleen kranten, maar ook overheidsarchieven, databanken etc. Je kunt bij wijze van spreken van het kleinste dorp een complete geschiedenis samenstellen, gezeten achter je computer en zo zelf aan geschiedschrijving doen waarbij je archieven nog maar in beperkte mate hoeft te bezoeken. Maar web 2.0 heeft zo zijn nadelen.Ik merk dat ik wel erg veel tijd ga steken in het alleen al in technische zin bijhouden van dit alles en dan moet je ook nog bijdragen schrijven. Dan zijn er weer allerlei methodes om die verschillende netwerken aan elkaar te koppelen. Maar dat maakt het voor mij alleen maar ingewikkelder. Het lukt wel, maar er beginnen toch zo wat bedenkingen op te komen tegen al die handige tools. Steeds maar berichten schrijven op netwerken waar je vaak geen respons op krijgt en er komt steeds meer bij. Nu heeft iedereen het weer over Google waves wat eraan zit te komen. Dat schijnt plotseling nu weer je van het te zijn. En vandaag kreeg ik een email van Frank, dat in Belgie gediscussieerd wordt over de Euromarsen zichtbaar maken op internet. Want er zijn grootse plannen, in 2010 in het najaar en misschien al daarvoor een reeks van activiteiten organiseren in diverse landen, te beginnen op 3 en 4 november 2009 met een conferentie in het Europese parlement, en al die activiteiten moeten uitlopen op iets groots in oktober 2010, rond de wereldarmoededag. Hoe maken we al die activiteiten zichtbaar? De stelling wordt geponeerd dat we lid moeten worden van verschillende sociale netwerken, cq groepen ‘Euromarsen’ moeten oprichten op internet. Om zo de zichtbaarheid te vergroten. Ik weet het niet. Behalve de hierboven genoemde bezwaren (tijdvretend, weinig respons, ingewikkeld) is het ook zo, dat mensen enkele netwerken uitkiezen waar ze actief zijn. Dus al je kennissen en vrienden zitten op vele verschillende netwerken. Dus je kunt niet vanuit 1 centrum met hen communiceren. Er is sprake van een grote verbrokkeling daardoor. In een tweede bijdrage ga ik in op de gevolgen van die verbrokkeling en de tweedeling tussen generaties, arm en rijk en hoog of laagopgeleid. Bestaat die tweedeling wel, verdwijnt ie vanzelf, en hoe gaan verschillende groepen mensen met internet om? Daarbij zal ik proberen aan te geven wat ik in mijn omgeving hiervan zie.

P. vd Lende

Verontruste vakbondsleden zeggen: NEE tegen het duivelspact FNV-PVV

>>>>> STUUR DOOR >>>>>

Als leden van de FNV zijn wij verontrust over de aankondiging van FNV-voorzitter Agnes Jongerius om te gaan praten met de PVV over samenwerking.

Wij zijn van mening dat de vakbondseisen tegen de verhoging van de AOW-leeftijd niet binnen gehaald mogen worden ten koste van `de buitenlanders´. Zo zei PVV-Kamerlid Fritsma onlangs nog bij De Wereld Draait Door dat `een AOW leeftijd van 65 jaar betaald kan worden door immigratie uit moslimlanden te stoppen´. Wij vinden dat de vakbeweging de PVV op geen enkele manier tegemoet mag komen om deze politiek van verdeel-en-heers mogelijk te maken.

Hoewel we ons kunnen voorstellen dat vakbondsleden uit verontwaardiging nu hun lidmaatschap willen opzeggen, denken we niet dat dit de juiste stap vooruit is. De FNV is niet van de vakbondstop, maar van de leden. De FNV heeft meer leden van allochtone achtergrond dan welke organisatie in Nederland dan ook. De FNV zou dan ook juist als eerste de handschoen moeten opnemen en de PVV op inhoud gaan bestrijden.

De PVV laat zich met regelmaat van de klok discriminerend uit over moslims en andere minderheden. Het is volgens de eigen beginselen van de FNV een taak van de vakbond om zich te verzetten tegen dit soort racisme. In plaats van te onderhandelen over `samenwerking´, zou de FNV juist luid protest moeten laten horen tegen de discriminerende standpunten van deze partij. Dat is de vakbeweging waar wij samen voor willen vechten.

Des te meer willen wij de alternatieven onderstrepen voor de bezuinigingen op de AOW, die de vakbeweging naar voren heeft gebracht. Onder de leus `de sterkste schouders, de zwaarste lasten´ maken die duidelijk dat de rekening voor de crisis niet bij gewone mensen, maar bij de rijken moet worden neergelegd. Met die koers moet nu de strijd worden aangebonden met het kabinet. De recente peilingen over de grote bereidheid onder de bevolking om de straat op te gaan, geven daarbij aan wat zowel nodig als mogelijk is.

Deze verklaring wordt onderschreven door:

Mo Achahbar, lid FNV Bondgenoten (Amsterdam) / Lot van Baaren, bondsraadlid ABVAKABO FNV (Rotterdam) / Michiel Bakker, lid AOB(Amsterdam) / Leo Benjamins, lid FNV Bondgenoten (Bovensmilde) / Gerko Buist, lid FNV Bondgenoten (Velsen) / Greet Cornello, lid FNV Bondgenoten, Chauffeursvrouwen-in-actie (Niehove) / Willem Croese,lid van FNV Bondgenoten (Zaandam) / Angela Ettema, lid FNV Kiem (Amsterdam) / Bart Griffioen, lid ABVAKABO FNV (Amsterdam) / Sieger Keuning, kaderlid en sectorraadslid FNV Bondgenoten Beroepsgoederenvervoer (Gerkesklooster) / Nuri Karabulut, lid FNV Bondgenoten (Amsterdam) / Patrick van Klink, lid FNV Bondgenoten (Rotterdam) / Martin & Marjolein Kuipers, lid FNV Bondgenoten / Johan Kwisthout, lid ABVAKABO FNV (Breda) / Andre van der Meer, lid FNV Bondgenoten (Hoofddorp) / Ans Nijman, lid ABVAKABO FNV (Heemskerk) / Marcel van Poppelen, lid FNV Bondgenoten (Vlaardingen) / Marcus van Ringen, kaderlid en sectorraadslid FNV Bondgenoten Beroepsgoederenvervoer (Kollumerzwaag) / Egbert Schellenberg, lid FNV Bondgenoten (Rotterdam) / Murat Sekercan, lid FNV Bondgenoten(Zaandam) / Klaas Strooker, kaderlid FNV Bondgenoten Corus (Velsen) / Ruud Stroombergen, kader en sectorraadslid FNV Bondgenoten (Hillegom)/ Piet de Vries, kaderlid sectorraadslid FNV Bondgenoten Beroepsgoederenvervoer (Oldeholtpade) / Bram Wanrooij, lid AOb(Amsterdam)

Steun zelf als FNV-lid deze verklaring ook door een mail naar:verontrustevakbondsleden@gmail.com

>>>>> STUUR DOOR >>>>>

Ga niet met Wilders en de PVV de straat op

Op mijn weblog heb ik nu al enkele stukjes geschreven over de perikelen met betrekking tot de AOW. Het eerste artikel ging over een mogelijk monsterverbond tussen de PVV en de FNV of andere groeperingen die tegen verhoging van de AOW leeftijd zijn. Het tweede artikel ging over de standpunten van Groen Links. In het eerste artikel heb ik benadrukt, dat links van het midden en rechts van het midden op verschillende politieke strijdterreinen gedeeltelijk dezelfde conclusies delen. Niet alleen op het terrein van de AOW, maar ook op het terrein van protesten tegen de
verbureaucratiseerde controlemaatschappij. En dat deze situatie eerder is voorgekomen en wel bij het referendum over de Europese grondwet. Mijns inziens kun je uit deze ontwikkeling niet afleiden dat het onderscheid tussen 'links' en 'rechts' in de politiek niet meer zou bestaan of verouderd is. Bij het referendum over de grondwet kwamen de traditionele middenpartijen en Groen Links klem te zitten tussen links en rechts, die ieder geheel eigen en hemelsbreed van elkaar verschillende analyses en doelstellingen hadden, maar die toch de conclusie deelden: de Europese grondwet moest er niet komen, met het gevolg dat de meerderheid van de stemmers in het referendum de grondwet afwees. Als Euromarsen hebben wij in onze campagne samen met anderen of afzonderlijk benadrukt, dat wij weliswaar tegen deze Europese grondwet waren, maar dat wij voorstander waren van intensievere Europese samenwerking en niets moesten hebben van de populistisch nationalistische sentimenten die door rechts werden uitgespeeld. En dat wij internationale samenwerking toejuichten met andere uitgangspunten dan het verdrag van Lissabon, en dat wij juist tegen het liberale maatschappijmodel waren dat door rechts werd benadrukt. Wij hadden en hebben er verder geen enkele behoefte aan, de PVV en vergelijkbare groeperingen nog meer salonfahig te maken, hen politiek in het zadel te helpen door intensieve vormen van samenwerking, ook niet op afzonderlijke punten, door samen actie te voeren of de straat op te gaan. Althans zo heb ik het opgevat. Een ieder voerde dan ook zijn of haar eigen campagne tegen de Europese grondwet, waarbij wij de handen vrij hadden volledig vanuit onze analyse de grondwet af te wijzen. En propaganda te maken voor en te discussieren over een rechtvaardiger maatschappij zoals wij dat zien. De discussie over de Europese grondwet werd in dat opzicht door ons verwelkomt als een mogelijkheid om over alternatieven voor het huidige (Europese) beleid te praten. Er kwamen in dat opzicht geen nauwe vormen van samenwerking tot stand tussen alle tegenstanders van de Europese grondwet.

Wilders en de PVV

En nu ontstaat bij de AOW-discussie dezelfde situatie. En dit kan ook op andere punten gebeuren, ik schreef daar al over. Tot mijn verbijstering moet ik uit de Volkskrant begrijpen, dat Agnes Jongerius met Wilders en de PVV om de tafel wil gaan zitten. Samen proberen de verhoging van de AOW-leeftijd van tafel te krijgen en gezamenlijk optrekken. Waar is dit gesprek anders voor? Want ze sluit coalities met de duivel. (En met zijn moeder). Dit betekent dus dat wij in de campagne niet te sterk tegen de andere standpunten van de PVV moeten ageren, want dat zou het nieuwe 'eenheidsfront' verzwakken. Dus wij hebben onze handen niet meer vrij om onze eigen analyse van andere PVV standpunten naar voren te brengen. Wij werken eraan mee, dat de PVV, die samen met de FNV optrekt een 'sociaal' gezicht krijgt, een heel redelijke partij is, waar je best op kunt stemmen. Zo help je ze in het zadel. Dat betekent niet, dat ik niet met PVV-ers wil discussieren, er zijn heel wat vakbondsleden die PVV stemmen (het schijnt al 17% te zijn) en een discussie met hen over de onderwerpen die hen raken is hoogstnoodzakelijk. Maar in deze discussies moet wat mij betreft wel benadrukt worden, dat de PVV vele onjuiste standpunten heeft en helemaal niet de belangen van de man in de straat verdedigt.

Er waren in vakbondskringen vraagtekens over de strategie van de werkgevers, die het SER overleg opbliezen. Misschien wordt het nu iets duidelijker. Wellicht hebben ze een zeer doordachte of in ieder geval intuitief geslepen strategie, waarbij ze wat verder vooruit konden kijken dan misschien anderen. Want ze hebben het goed gezien: ik ben tegen verhoging van de AOW-leeftijd maar ik ga niet met de PVV de straat op.

Piet van der Lende

Femke Halsema de weg kwijt in de AOW-discussie.

In een artikel in de Volkskrant van 7 oktober formuleren de Tweede Kamerleden Halsema en Sap van Groen Links de volgende stelling: 'het is ook onrechtvaardig dat mensen die vroeg beginnen met werken, vaak in zware beroepen, langer moeten doorwerken dan hoogopgeleiden. Hoogopgeleiden betalen later (en minder) AOW-premie, maar mogen net zo snel met pensioen als de bouwvakker die op zijn 18^e op de steiger staat'. Vervolgens komt er een sneer naar de SP die dit sociale onrecht bewust in stand zou laten met de eis 65 blijft 65. Groen Links wil een 'flexibele AOW' op basis van het aantal gewerkte jaren. Iemand die veertig jaar heeft gewerkt gaat op zijn 63 ste met pensioen. Een hoger opgeleide of bevoorrechte werknemer zou tot zijn 67 of 68^ste moeten doorwerken. Nou werkt een bouwvakker bijna nooit veertig jaar in betaald werk, dus Halsema en Sap willen, dat ook bij mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering of die onvrijwillig werkloos zijn, de jaren in de uitkering meetellen voor die veertig jaar.

Halsema en Sap vergeten even, dat het tegenwoordig bijna onmogelijk is om in de WIA te komen, dat alle sociale zekerheidsregelingen worden afgeknepen, en dat dus velen met zware beroepen in de bijstand terechtkomen. Of de jaren in de bijstand ook meetellen wordt in het artikel niet vermeld. Ik kom daar nog op terug. Een groot deel van die mensen die vanuit hun werk arbeidsongeschikt worden hebben na hun werk geen recht op bijstand vanwege bv een verdienende partner of teveel vermogen in bv een huis, dat ze moeten opeten. Die mensen vallen dus buiten de regeling van Groen Links, want ze hebben geen eigen inkomen. In het voorstel wordt verder het onderscheid tussen lichte en zware beroepen vertaald met: onderscheid tussen lager opgeleiden en hoger opgeleiden die altijd meer bevoorrecht zouden zijn. Onderscheid tussen lichte en zware beroepen is sowieso onzinnig, want hoe moet je dat meten, wat zijn de criteria? Heeft een bouwvakker wel een zwaar beroep, en een advocaat die gestressed van de ene naar de andere rechtszaak loopt niet? Om het zo te regelen moet je weer een peperdure controlebureacratie in het leven roepen, die iedereen gaat indelen. Halsema en Sap willen dus het onderschied lichte en zware beroepen anders invullen.

Maar ook het onderscheid tussen hoger en lager opgeleiden en het aantal gewerkte jaren in het Groen Links voorstel is onzinnig. In feite schemert door het voorstel ook het onderscheid tussen hand en hoofdarbeid. Handarbeid is zwaar, hoofdarbeid licht. In feite zeggen Halsema en Sap, dat studenten niet werken. Ze hoeven met hun tempobeurs tegenwoordig helemaal niet voluit aan de bak. Dus die hoeven helemaal niet op hun 65 ste met pensioen. Hier wreekt zich de eenzijdige mainstream-fixatie van Halsema op wat werk is. Als het betaald wordt, is het werk, en anders niet. In feite brengen studenten ook al een inkomensoffer, omdat ze jarenlang van een lage beurs moeten leven. (Als ze geen rijke ouders hebben die schuiven). Mensen die vanaf hun 20ste werken hebben soms al een redelijk salaris op jeugdige leeftijd. En als ze later advocaat of bestuurder zijn, zeggen Halsema en Sap, werken ze met hun hoofd, dus dat is ook niet zwaar. Volgens mij kun je deze generieke regeling niet invoeren zonder onrechtvaardige gevolgen voor verschillende groepen burgers. Vergeten wordt verder dat de AOW een volksverzekering is, iedereen is vanaf zijn 18^e als inwoner van Nederland verzekerd, ongeacht of je premie betaalt of niet. Je kunt voor de AOW dus niet het argument aanvoeren, dat de een langer premie betaalt dan de ander. Als je dat invoert, schaf je de volksverzekering als zodanig af.

Helemaal een gotspe is de stelling van Halsema en Sap, dat door de AOW voor 'lichte' beroepen later te laten ingaan, bv op 67 of 68, alleenstaande en gescheiden moeders en vrouwen zouden worden gestimuleerd om in deeltijd of volledig te gaan werken. Waar zijn die banen dan? Het betekent alleen maar dat de concurrentie om de bestaande banen scherper wordt met een neerwaartse druk op arbeidsvoorwaarden en omstandigheden. De neo-liberale visie op de economie, en misschien ook wel een van de weinig ter sprake gekomen achtergronden van de AOW-discussie. Gezien dit stimulatie-argument voor alleenstaande en gescheiden moeders en vrouwen vermoed ik, dat Halsema een bijstandsuitkering niet wil laten meetellen voor die veertig jaar arbeid die je moet hebben verricht om op je 63ste voor AOW in aanmerking te komen. Dit maakt de groep die buiten de regeling valt nog groter. In Nederland hebben 2,5 miljoen mensen tussen 18 en 65 geen betaald werk. Daarvan hebben er ongeveer 1,5 miljoen een ander inkomen. Dus 1 miljoen heeft niets, is huisvrouw, renteniert, wat niet al. En de kansen op betaald werk is voor die grote groep erg klein. Halsema wil die groep geen recht geven op AOW op 65 jarige leeftijd. Een miljoen mensen wordt hun rechten ontnomen in het voorstel van Groen Links. En dat naast de ongetwijfeld grote groep die in de huidige crisis na inkomen uit werk zonder inkomen komt te zitten of die in de bijstand terecht komt.

Als je eigenlijk wilt, dat hoge inkomens in deze crisistijden belast moeten worden om de financieringstekorten te drukken zeg dat dan, en ga niet zulke voorstellen doen om dicht aan te schurken tegen de regeringsstandpunten, die in feite over de hele linie de AOW-leeftijd willen verhogen naar 67, met een paar uitzonderingen om zo de mensen met lagere inkomens mee te laten opdraaien voor de miljardensteun aan de banken en het financierskapitaal.

Een miljoen mensen die eten ophalen in een van de 1200 New Yorkse gaarkeukens of pantries. Een verslag.

Hille Hoogland, coordinator intake en 'meer dan voedsel alleen' bij de voedselbank Amsterdam is in het kader van een uitwisselingsprogramma een tijdje in New York geweest waar ze optrok met haar Amerikaanse collega Kristen Mancinelli. http://www.jobswap.org/2009/09/invisible-jobs/
Hieronder een citaat uit haar verslag.  Waar ik me het meest kwaad om maak zijn  niet alleen dit soort verslagen, maar bv ook de columns van figuren als Heleen Mees in NRC Handelsblad, die betogen dat de New Yorkse arbeidsmarkt zo heerlijk flexibel is en mogelijkheden biedt voor iedereen om hogerop te komen, vooral de nieuwe migranten. En ik maak me kwaad om de mensen die dit in Nederland als voorbeeld stellen.

Citaat uit de weblog:
Donderdag mocht ik mee naar een 'hele speciale bijeenkomst', zo vertelde Kristen mij. Er zou iemand van de regering, van het US Department of Agriculture komen praten over het food stamp programm, child nutrition en de toename van klanten bij food pantries en soup kitchens.  Het bleek totaal anders te gaan dan ik had verwacht.

Geen formele vergadering, maar een informele discussie in een kerkzaaltje, met mensen van allerlei organisatie die in New York een bijdrage leveren aan bestrijden van honger. Er was veel kritiek op de werking van het Food Stamp Program. Van de ca miljoen mensen die eten ophalen in een van de 1200 New Yorkse gaarkeukens of pantries, maakt maar de helft gebruik van het  Food Stamp program. Dit had volgens aanwezigen vooral te maken met de vingerafdruk, die in New York gevraagd wordt. Mensen voelden zich als 'crimineel' behandeld door deze eis. En alleenstaanden konden er helemaal niet voor in aanmerking komen. Ik kwam erachter dat de Foodbank New York een grote rol speelt bij het helpen met aanvragen van food stamps en bij de verdeling van het voedsel dat via het USDA (de federale overheid) gedoneerd wordt. Daarover later meer in een blog over mijn bezoekje aan de Foodbank New York in de Bronx.

Posted via email from Bijstandsbond