dinsdag 21 juni 2005
De Brenner-these
Een belangrijke correctie op de twee bovengenoemde modellen
werd in de jaren tachtig aangebracht door de Amerikaanse historicus Robert
Brenner. [1] Als
neo-marxist zag hij bij de laatmiddeleeuwse transitie een sleutelrol weggelegd
voor de zogenaamde social property systems. Daaronder verstaat hij onder meer
de wijze waarop het grondbezit in een bepaalde regio was verdeeld, de wijze
waarop de grond in juridische zin werd geëxploiteerd en de manier waarop het in
een regio aanwezige agrarische surplus werd verdeeld. De geheel verschillende
wijze waarop vrije boeren, pachters, erfpachters dan wel grootgrondbezitters
greep hadden op de belangrijkste productiefactor in hun tijd, te weten de
grond, bepaalde volgens hem in hoge mate hun strategische keuzen. Uit
vergelijkende studies van deze social property systems voor meerdere landen of
regio's blijkt volgens hem ondubbelzinnig de doorslaggevende rol die dergelijke
systemen hebben gespeeld in de economische ontwikkeling van Europese landen en
de zich daarin bevindende regio's. Hoewel over deze Brenner-these een langdurig
en heftig debat heeft gewoed, heeft Brenners benadering toch een belangrijk
aspect toegevoegd aan de bovengenoemde neomalthusiaanse en centrum-periferie
modellen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten