1. Welkomstwoord met inleiding door Piet.
Het gaat al jaren bergafwaarts met de
inkomenspositie van de minima. De meningen zijn verdeeld over de mate, waarin
de armoede toeneemt. Alle onderzoekingen tonen echter aan, dat de mensen die
langdurig op een minimum zijn aangewezen steeds armer worden. Nader onderzoek
naar de positie van de minima is noodzakelijk. Onbegrijpelijk, dat het
onderzoek, dat op de armoedeconferentie is toegezegd, en waarvoor ook
probleemstellingen in het verslag van de armoedeconferentie zijn geformuleerd,
nog niet plaatsvindt. Dergelijke onderzoekingen zouden in feite de basis van
het beleid moeten zijn. Er wordt te weinig aan minimabeleid gedaan. Het gaat
zowel op rijks-als gemeenteniveau om beperkte lapmiddelen, die geen structurele
oplossing betekenen. Een voorbeeld is de uitbetaling van fl 50,- voor mensen
met huursubsidie. De regeling is voor een beperkte groep en wat gebeurt hiermee
volgend jaar?
Ook op het spreekuur van de Bijstandsbond
wordt het steeds drukker; er komen steeds meer mensen in noodsituaties, die
soms niet meer bij ons weg willen gaan voor er een oplossing is bereikt. De
vrijwilligers bij de Bijstandsbond komen zo steeds meer onder druk te staan.
Als dat zo doorgaat, komt er een tijd, dat we dit werk niet meer kunnen doen.
Veel mensen raken in een stress, omdat ze
voelen, dat de basis van hun bestaan: eten, een bed en een dak boven je hoofd-
begint te schuiven. Onze ervaring is, dat hulpverleningsinstellingen in het
algemeen en de sociale dienst in het bijzonder totaal niet zijn gericht op het
tijdig opvangen van mensen, zodat ze niet terecht komen in een fatale spiraal
naar beneden. Stopzetting van de uitkering in het kader van de nieuwe
bijstandswet, omdat er is bijverdient of omdat de computer de nieuwe gegevens
niet kan verwerken, of om andere redenen kan vaak moeilijk ongedaan worden
gemaakt. Dit neemt vaak vele weken in beslag. Ook de tijd tussen het tijdstip
van aanvraag van een uitkering en de defintieve beschikking neemt veel te veel
tijd in beslag. Mensen met dreigende schulden, die hun huis kwijt dreigen te
raken, worden niet op tijd geholpen. Een schrijnend voorbeeld is de brief, die
wij u aan het eind van de discussie zullen aanbieden, van een meneer uit
Amsterdam-Noord, die al een half jaar zonder gas en licht zit.
Hulpverleningsinstellingen zijn vaak
moeilijk toegankelijk, of beperken zich alleen tot de afhandeling van een
bepaald aspect van het probleem. Wat betreft het energiebedrijf en de woningbouwverenigingen
en andere huisbazen kan worden gesteld, dat zij zich zeer strak opstellen en
dat zij vaak nauwelijks willen meewerken aan een oplossing. In Zuid-Oost
proberen louche particuliere schuldbemiddelingsburo's de mensen helemaal uit
te kleden. Een voorbeeld daarvan is Crecencia.
Uiteindelijk komen mensen in onoplosbare
situaties terecht en kan huisuitzetting en dakloosheid volgen. Het gaat echter
om het opolssen van problemen in een voorgaande fase, het preventieve beleid.
De gemeente moet in de eerste plaats bij het rijk sterker aandringen op
maatregelen, ook in de openbaarheid, om verbeteringen tot stand te brengen.
Meer reageren, bijvoorbeeld met de wet boeten en maatregelen. Protest laten
horen. Vaak gaat het uitoefenen van invloed langs omwegen, bijvoorbeeld de VNG
of DIVOSA. Dit neemt vaak veel tijd in beslag. Deze burokratische besluitvormingsprocedures
moeten worden doorbroken. De gemeente moet meer aan de weg timmeren om de
uitzichtloze positie van mensen op het minimum aan de orde te stellen.
Ook door de gemeente wordt gesteld, dat
werk uiteindelijk de beste oplossing is om uit de armoede te komen. De
werkloosheid blijft echter hoog, ondanks de invoering van de additionele
arbeid. Voor velen is betaalde arbeid nooit meer weggelegd, zoals ouderen,
arbeidsongeschikten en langdurig werklozen. De sociale dienst is hier in haar
beleidsnota veel te positief over. Voor deze kategorie moet er een verbetering
van het inkomen komen. Overigens geldt dit ook voor veel werkenden. Er zijn ook
werkenden die langdurig aangewezen zijn op een minimuminkomen. Een voorbeeld
is de melkertregeling. Velen komen daardoor niet uit de financiële problemen,
terwijl er geen kans op doorstroming bestaat. Daarnaast moeten er meer faciliteiten
komen om zonder burokratische procedures vrijwilligerswerk te doen met een
premie. De gemeente heeft in haar beleidsnota sociale zekerheid een eerste
aanzet toe gemaakt, maar alles dreigt weer te verzanden in incidentele
projekten die burokratisch zijn opgezet.
- een goed minimabeleid moet nu echt van
de grond komen op basis van een gedegen onderzoek. Zie verslag armoedeconferentie
en beleidsnota is verschillend.
- meer mogelijkheden om een HBO-opleiding
te volgen
- automatische kwijtschelding
gemeentelijke heffingen
- verbetering bijverdiensteregeling
(herstel van de oude regeling)
- verruiming bijzondere bijstand naast de Amsterdam plus voorziening.
Zie beleidsnota sociale zekerheid
- meer mogelijkheden voor
uitkeringsgerechtigden om met vrijstelling van sollicitatieplicht en een
premie vrijwilligerswerk te doen (zie voorwaarden reaktie beleidsnota)
- Verbetering van de organisatie van de
sociale dienst, waarbij ambtenaren tijd hebben voor hun cliënten en
uitkeringen niet te pas en te onpas worden stopgezet.
- Uitbreiding van de steun aan het
noodfonds.
- Verbetering van de schuldhulpverlening;
in zijn algemeenheid geldt, dat de samenwerking tussen instellingen moet
verbeteren.
- Arbeidsbemiddeling meer afstemmen op de
wensen en mogelijkheden van de cliënten. Mensen, die graag betaald werk
willen, helpen en anderen die tijdelijk tevreden zijn met een uitkering en
vrijwilligerswerk doen daartoe de mogelijkheden geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten